top of page

DENEYİMSEL OYUN TERAPİSİ

oyun terapisi

Oyun terpisi, çocukların kendi duygularını ve sorunlarını yetişkinler gibi açıklamayadığı için geliştirilmiştir. (freepik)

Oyun Terapisi Nedir?

Oyun terapisi, öncelikle çocuklar için kullanılan bir terapi şeklidir. Bunun nedeni, çocukların kendi duygularını işleyemeyecekleri veya sorunlarını ebeveynlerine veya diğer yetişkinlere açıklayamayabilecekleridir.

Sıradan bir oyun zamanı gibi görünse de oyun terapisi bundan çok daha fazlasıdır.

Eğitimli bir terapist, bir çocuğun sorunlarını gözlemlemek ve bunlara ilişkin iç görü kazanmak için oyun zamanını kullanabilir. Terapist daha sonra çocuğun duyguları keşfetmesine ve çözülmemiş travma ile başa çıkmasına yardımcı olur. Çocuklar oyun yoluyla yeni başa çıkma mekanizmalarını ve uygunsuz davranışları nasıl yönlendireceklerini öğrenirler.

Oyun terapisi, psikologlar ve psikiyatristler gibi çeşitli lisanslı ruh sağlığı uzmanları tarafından uygulanmaktadır. Ayrıca davranışçı ve uğraşı terapistleri, fizyoterapistler ve sosyal hizmet uzmanları tarafından da uygulanmaktadır.

Ayrıca, Oyun Terapisi Derneği, lisanslı akıl sağlığı uzmanları, okul danışmanları ve okul psikologları için özel eğitim programları ve ileri düzey kimlik bilgileri sunmaktadır.

Oyun Terapisinin Faydaları Nelerdir?

Profesyonel bir organizasyon olan Play Therapy International'a göre, oyun terapisine sevk edilen çocukların yüzde 71'e kadarı olumlu değişiklik yaşayabilir.

Bazı çocuklar biraz tereddütle başlayabilirken, terapiste olan güven artma eğilimindedir. Daha rahat hale geldikçe ve bağları güçlendikçe, çocuk oyunlarında daha yaratıcı veya daha sözlü hale gelebilir.

Oyun terapisinin potansiyel faydalarından bazıları şunlardır:

  • Belirli davranışlar için daha fazla sorumluluk almak

  • Başa çıkma stratejileri ve yaratıcı problem çözme becerileri geliştirmek

  • Öz saygı

  • Başkalarına empati ve saygı

  • Kaygının hafifletilmesi

  • Duyguları tam olarak deneyimlemeyi ve ifade etmeyi öğrenmek

  • Daha güçlü sosyal beceriler

  • Daha güçlü aile ilişkileri

Oyun terapisi ayrıca dil kullanımını teşvik edebilir veya ince ve kaba motor becerilerini geliştirebilir.

Çocuğunuzun teşhis edilmiş bir zihinsel veya fiziksel hastalığı varsa, oyun terapisi ilaçların veya diğer gerekli tedavilerin yerini almaz. Oyun terapisi tek başına veya diğer terapilerin yanında kullanılabilir.

Oyun terapisinden her yaştan insan yararlanabilse de, genellikle 3 ila 12 yaş arasındaki çocuklarda kullanılır. Oyun terapisi, aşağıdakiler gibi çeşitli durumlarda yardımcı olabilir:

  • Tıbbi prosedürler, kronik hastalık veya palyatif bakım ile karşı karşıya

  • Gelişimsel gecikme veya öğrenme güçlüğü

  • Okuldaki problem davranışlar

  • Agresif veya kızgın davranış

  • Boşanma, ayrılık veya yakın bir aile üyesinin ölümü gibi aile sorunları

  • Doğal afetler veya travmatik olaylar

  • Aile içi şiddet, istismar veya ihmal

  • Anksiyete, depresyon, keder

  • Yeme ve tuvalet bozuklukları

  • Dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu (DEHB)

  • Otizm spektrum bozukluğu (ASD)

Oyun Terapisi Nasıl Çalışır?

Çocuklar ve yetişkinler arasında biraz iletişim boşluğu vardır. Yaşa ve gelişim aşamasına bağlı olarak, çocuklar yetişkinlerin dil becerilerine sahip değildir. Bir şeyler hissedebilirler, ancak çoğu durumda bunu bir yetişkine ifade edemezler veya bunu ifade edecek güvenilir bir yetişkine sahip olamazlar.

Öte yandan, yetişkinler çocuğun sözlü ve sözlü olmayan ipuçlarını yanlış yorumlayabilir veya tamamen gözden kaçırabilir.

Çocuklar oyun yoluyla dünyayı ve içindeki yerlerini anlamayı öğrenirler. İçsel duygularını ve en derin duygularını harekete geçirmekte özgür oldukları yerdir. Ne arayacağınızı biliyorsanız, oyuncaklar sembol görevi görebilir ve daha büyük bir anlam kazanabilir.

Çocuk yetişkin dünyasında kendini yeterince ifade edemediğinden, terapist çocuğa kendi düzeyinde kendi dünyasında katılır.

Oynarken, çocuk daha az korunaklı hale gelebilir ve duygularını paylaşmaya daha yatkın hale gelebilir. Ama baskı altında değiller. Bunu kendi zamanlarında ve kendi iletişim yöntemleriyle yapmalarına izin verilir.

Oyun terapisi, terapiste ve çocuğun özel ihtiyaçlarına göre farklılık gösterecektir. Başlamak için terapist çocuğu oyun oynarken gözlemlemek isteyebilir. Ayrıca çocuk, ebeveynler veya öğretmenlerle ayrı görüşmeler yapmak isteyebilirler.

Kapsamlı bir değerlendirmeden sonra, terapist bazı terapötik hedefler belirleyecek, hangi sınırların gerekli olabileceğine karar verecek ve nasıl ilerleyeceğine dair bir plan oluşturacaktır.

Oyun terapistleri, bir çocuğun ebeveynden ayrı kalmasıyla nasıl başa çıktığına, tek başına nasıl oynadığına ve ebeveyn geri döndüğünde nasıl tepki vereceğine çok dikkat eder.

Bir çocuğun farklı oyuncak türleriyle nasıl etkileşime girdiği ve davranışlarının seanstan seansa nasıl değiştiği konusunda çok şey açığa çıkarılabilir. Oyunu, korkuları ve endişeleri canlandırmak, yatıştırıcı bir mekanizma olarak ya da iyileştirmek ve problem çözmek için kullanabilirler.

Oyun terapistleri bu gözlemleri sonraki adımlar için bir rehber olarak kullanır. Her çocuk farklıdır, bu nedenle terapi onların bireysel ihtiyaçlarına göre şekillendirilecektir. Terapi ilerledikçe davranışlar ve hedefler yeniden değerlendirilebilir.

Bir noktada, terapist ebeveynleri, kardeşleri veya diğer aile üyelerini oyun terapisine getirebilir. Bu, evlat terapisi olarak bilinir. Çatışma çözümünü öğretmeye, iyileşmeyi teşvik etmeye ve aile dinamiklerini iyileştirmeye yardımcı olabilir.

Oyun Terapisi Teknikleri

Oturumlar genellikle 30 dakika ile bir saat arasında sürer ve haftada bir ya da daha fazla yapılır. Kaç seansa ihtiyaç duyulduğu, çocuğa ve bu tür terapiye ne kadar iyi yanıt vereceğine bağlıdır. Terapi, bireysel veya gruplar halinde gerçekleştirilebilir.

Oyun terapisi yönlendirici veya yönlendirici olmayabilir. Yönlendirici yaklaşımda terapist, seansta kullanılacak oyuncakları veya oyunları belirleyerek öncülük edecektir. Terapist, oyuna belirli bir amacı göz önünde bulundurarak rehberlik edecektir.

Yönlendirici olmayan yaklaşım daha az yapılandırılmıştır. Çocuk uygun gördüğü oyuncakları ve oyunları seçebilir. Birkaç talimat veya kesinti ile kendi yöntemleriyle oynamakta özgürler. Terapist yakından izleyecek ve uygun şekilde katılacaktır.

Oturumlar, çocuğun kendini güvende hissettiği ve çok az kısıtlamanın olduğu bir ortamda yapılmalıdır. Terapist, şunları içeren teknikleri kullanabilir:

  • Yaratıcı görselleştirme

  • Hikaye anlatımı

  • Rol yapma oyunu

  • Oyuncak telefonlar

  • Kuklalar, doldurulmuş hayvanlar ve maskeler

  • Bebekler, aksiyon figürleri

  • Sanat ve El işi

  • Su ve kum oyunu

  • Bloklar ve inşaat oyuncakları

  • Dans ve yaratıcı hareket

  • Müzikal oyun

Oyun Terapisi Örnekleri

Çocuğa ve duruma bağlı olarak, terapist ya çocuğu belirli oyun yöntemlerine yönlendirecek ya da kendilerinin seçmesine izin verecektir. Terapistin çocuğu tanımak ve problemleriyle başa çıkmalarına yardımcı olmak için oyun terapisini kullanabileceği birçok yol vardır.

Örneğin, terapist çocuğa bir oyuncak bebek evi ve oyuncak bebekler sunarak, evde yaşadıkları bazı sorunları canlandırmalarını isteyebilir. Ya da çocuğu stresli veya korkutucu buldukları bir şeyi yeniden yaratmak için el kuklaları kullanmaya teşvik edebilirler.

Çocuğunuzun neleri gün ışığına çıkarabileceğini görmek için çocuğunuzdan uyduracağı bir hikayesini anlatmasını isteyebilirler. Veya çocuğunuzunkine benzer bir sorunu çözen hikayeler okuyabilirler. Buna bibliyoterapi denir.

Çocuğunuz çizim yaparken veya resim yaparken soru sormak kadar basit olabilir ve düşünce sürecine dair içgörü kazanmaya çalışın. Veya problem çözmeyi, işbirliğini ve sosyal becerileri teşvik etmek için çocukla çeşitli oyunlar oynayın.

bottom of page